Als er iets is wat wel heel duidelijk is geworden na de eerste helft van 2020; onze menselijke behoefte aan contact en aandacht. Die kleine momenten, een gesprekje bij de koffie, een spontane ontmoeting bij de lift, een gezamenlijke lunch. Toen het dagelijkse contact (LIVE) niet meer vanzelfsprekend was, werd onze behoefte eraan feilloos blootgelegd en bij velen het gebrek eraan voelbaar. Er werden ineens veel meer kaarten verstuurd. De pakketten waren niet aan te slepen en de postbezorgers draaiden overuren!
En er gebeurde eigenlijk iets wonderlijks. Het gemis van die kleine, simpele ontmoetingen, versnelde als het ware een diepere laag van het contact. Het werd immers de kunst om, op afstand, niet alleen zakelijke dingen te bespreken, maar ook te achterhalen hoe het nu echt met je collega ging. We zaten allemaal in hetzelfde schuitje, alleen de impact was (en is nog steeds) voor iedereen anders. En om het daarover te hebben dat zijn beste zware onderwerpen die op een gemiddelde werkdag niet altijd aan de orde komen. En nu waren juist die vragen ‘nodig’. Echte aandacht en erkenning voor de inzet van mensen. Medewerkers kregen cadeaus thuis van hun werkgever, waarin ze werden bedankt voor hun inzet en aanpassingsvermogen en/of waarin hen een hart onder de riem werd gestoken.
Oprechte aandacht
Wij horen steeds vaker de wens om deze ontwikkeling mee te nemen als ‘lesson learned’. Niet zozeer de kadootjes (altijd leuk natuurlijk) maar vooral de oprechte aandacht en erkenning. Want dat werkt. Daar word je blij van. Daar groei je van. Als je het gevoel krijgt dat jouw inzet wordt gezien en gewaardeerd. Op LinkedIn werden massaal foto’s gedeeld van leuke cadeaus en kaartjes met mooie, persoonlijke woorden. Het werkt dus! En het heeft in veel gevallen ook gezorgd voor een soort ‘Pay it Forward’. Als je zelf eenmaal ervaart hoe prettig die erkenning is, wil je dat vaak ook aan anderen ‘geven’.
Nu organisaties meer en meer mensen weer op de werkvloer hebben, wordt het een uitdaging om die echte aandacht en erkenning te blijven geven. Eerlijk is eerlijk, je ziet het al een tijdje om je heen, het rekening houden met elkaar en de maatregelen sluipt er een beetje bij in. Je kunt misschien wel zeggen dat er grofweg twee groepen zijn. De ene groep die vindt de maatregelen onzin en zal zich er dus minder aan houden. En de andere groep die alles trouw blijft volhouden.
Spagaat
En wat als je ze allebei in je team hebt? Dan zit je als leidinggevende al snel in een spagaat. Wij zijn daar als bedrijf ook mee bezig. Wij werkten al veel thuis en hebben nu juist de gang naar ons kantoor gemaakt. Wij merkten en erkenden de behoefte bij elkaar te willen werken. En, eerlijk is eerlijk, het blijft inderdaad een uitdaging. Hoe houden focus op de samenwerking en resultaten enerzijds en hoe hebben we aandacht voor de behoeften en eventuele zorgen anderzijds.
Voor ons gaat het om een aantal dingen. In gesprek zijn en blijven! Regelmatig onderbouwde feedback geven op wat er goed gaat en eerlijk zijn over wat er beter kan. Echte aandacht dus (met oog en oor), voor hoe een ieder erin zit en wat een ieder nodig heeft om te presteren, zich te ontwikkelen en te groeien. Natuurlijk zetten wij daarbij onze eigen tooling in, die als stevig fundament dient. En dan nog wel het gesprek aangaan! Hoe doen jullie dat? We horen graag tips en jullie aanpak.
Comments are closed.